Hond moeite met poepen? Mogelijk een hernia!

Door Nienke Oort, freelance journalist en blogger bij NoortMedia.nl

Breuk in de spierwand maakt ontlasten lastig

Een hond poept de ene keer iets makkelijker dan de andere keer. Net als uzelf. Maar als uw hond regelmatig moeite moet doen om te plassen of te poepen, is het verstandig daar eens naar te laten kijken. Het dier kan een hernia perinealis hebben.

Het woord hernia wordt vaak geassocieerd met de rug. Maar feitelijk betekent hernia: uitstulping van een orgaan of weefsel uit de lichaamsholte waar het normaliter in ligt. “Bij een hernia puilt er dus iets uit wat niet hoort. Navel- en liesbreuken zijn bijvoorbeeld ook hernia’s. Bij een hernia perinealis is de spierwand in het bekkenkanaal kapot waardoor het laatste stukje van de dikke darm (rectum) naar de zijkant gaat verwijden of uitpuilen”, legt drs. Marjanne Zaal uit, specialist chirurgie gezelschapsdieren bij de Wagenrenk.

Reutjes

Hoewel de term bij weinig mensen een belletje zal doen rinkelen, komt deze vorm van een hernia wel regelmatig voor. “We weten niet precies wat deze hernia veroorzaakt, maar het hormoon testosteron lijkt een rol te spelen. We zien het vaak bij reutjes, soms teefjes en een enkele keer bij katten.”

Wat is een hernia perinealis nu precies? Drs. Zaal legt het uit: “Het bekkenkanaal heeft aan beide zijkanten een spierwand dat alle organen in het bekken op zijn plaats houdt en er voor zorgt dat de organen in de buik blijven. Wanneer deze verslappen of zelfs verdwijnen, valt deze steun weg. In dat geval worden ook de plasbuis en het laatste stukje van de dikke darm, waar de ontlasting wordt opgehouden, niet meer op hun plek gehouden. De darm kan daardoor verwijden of in een bocht komen te liggen waardoor de hond de ontlasting niet meer kwijt kan. Sommige honden hebben zoveel moeite dat ze de hele binnenboel (blaas, darmen en prostaat) naar achter persen”

Omdat het probleem geleidelijk ontstaat, duurt het soms best lang voor de diagnose gesteld wordt. “Vaak wordt er gedacht aan obstipatie en wordt een laxeermiddel voorgeschreven. En dat is jammer, want hoe eerder we het signaleren, hoe sneller het dier van zijn poepprobleem verlost kan wordenl”, zegt dierenarts Zaal.

Mogelijke signalen van een hernia perinealis:

  • vaak moeite met poepen/plassen, persen op ontlasting
  • dikke anus, dikte naast de anus, dikte onder de staart
  • soms diarree
  • geen regelmaat in ontlasting, vaak proberen te poepen

Operatie

De aandoening is alleen operatief te herstellen. “Er bestaan helaas nogal wat fabels over deze operatie. Het klopt dat deze alleen door specialisten of ervaren dierenartsen kan worden uitgevoerd omdat het complex kan zijn. Maar er wordt ook vaak gezegd dat het een zware operatie is, dat volledig herstel vaak niet zeker is, er zou een risico zijn op incontinentie en de kans op terugkeer zou aanzienlijk zijn.”

Ze vervolgt: “We krijgen hier bij de Wagenrenk soms wel drie hernia perinealis-gevallen per week. Zelden besluit ik niet te opereren omdat de breuk onherstelbaar zou zijn of omdat de hond de operatie niet aan zou kunnen. En natuurlijk brengt elke operatie een risico met zich mee. Maar ook bij deze ingreep, mag het baasje zijn viervoeter dezelfde dag nog mee naar huis nemen.”

marjanne-zaal-hernia-perinealis-waarin-de-blaas-gedislokeerd

Boxer met een hernia perinealis
waarin de blaas is verplaatst.

Castratie

Bij de operatie wordt spierweefsel uit de bekkenbodem gebruikt om een nieuwe spierwand te maken. “En zelfs als dat niet mogelijk is, is er de optie om een implantaat te plaatsen; een kunststofnetje dat de functie van de spieren overneemt. We kunnen de aandoening dus vrijwel altijd verhelpen!”

Om de kans dat de hernia ooit terugkomt te verkleinen, wordt vrijwel altijd geadviseerd om de reu ook direct (chemisch) te castreren. “

 Zaal

Drs. Marjanne Zaal is specialist chirurgie gezelschapsdieren bij de Wagenrenk.